Żyć i nie żałować…

Zachód Słońca nad Bałtykiem

„Tak długo snujemy plany i tak często to, czy jesteśmy szczęśliwi, zależy od czegoś, co dopiero będzie. Zakładamy, że mamy mnóstwo czasu. A tak naprawdę mamy tylko ten dzień, który trwa.”

 (Bronnie Ware, „Czego najbardziej żałują umierający”, Wyd. Czara Owca, Warszawa 2016)

 

Kiedy możemy uznać, że podjęta przez nas decyzja była słuszną? Zapewne u schyłku naszego życia… Wtedy, patrząc wstecz będziemy mogli dopiero zbilansować, co było wartościowe i miało sens, co okazało się pomyłką, a co zostało zaprzepaszczone…

Wiem, że trudno uczyć się na błędach innych osób i sami musimy popełnić własne, jednak możemy zastanowić się nad przemyśleniami innych. Czyż nie? I tak pewna niesamowita kobieta z Australii, Bronnie Ware, napisała książkę „Czego najbardziej żałują umierający”. Autorka zajmowała się przez kilka lat opieką nad pacjentami paliatywnymi, potrafiła nawiązać  z nimi głęboką i autentyczną relację, dając im swoje ciepło i otwartość i – dostając w zamian to samo:) Po swoich doświadczeniach napisała poruszającą książkę. Każdy rozdział to inna opowieść - o jej pacjentach, ale i o niej samej.

W opowieściach opisywanych pacjentów pewne wątki się powtarzają – stanowią one tytuły wybranych rozdziałów: 

1.Żal pierwszy: szkoda, że nie miałam odwagi żyć tak, jak chciałam, a nie tak, jak oczekiwali inni.

2.Żal drugi: szkoda, że tak dużo pracowałem.

3.Żal trzeci: szkoda, że nie miałem odwagi okazywać uczuć.

4.Żal czwarty: żałuję, że straciłam kontakt z przyjaciółmi.

5.Żal piąty: szkoda, że nie pozwoliłam sobie być szczęśliwa.

Rozpoczęłam ten post od fragmentu książki i zakończę podobnie:

„Wielu moim pacjentom najbardziej zależało na tym, żeby ci, których opuszczają, nie musieli żałować tego samego, co oni. Nie słyszałam, żeby któryś żałował, że czegoś nie kupił albo nie zdobył. Wielu za to zastanawiało się nad tym, jak przeżyli życie, czego dokonali i czy zrobili coś dla tych, których wkrótce mieli zostawić – dla rodziny, dla znajomych, dla kogoś innego. (…) Zegar tyka – to dotyczy wszystkich. Tylko od nas zależy, jak przeżyjemy dni, które nam jeszcze zostały.”

 (Bronnie Ware, „Czego najbardziej żałują umierający”, Wyd. Czara Owca, Warszawa 2016)